غم، مگر جز خاطر من، منزل و محوا نداری؟ خوش بیا خوش بیا آسوده بنشین، بر دلم گر جا نداری…! اشک و آهم هردو با هم بی قرارت روز و شب جان خسته بال بسته، در کنارت روز و شب تو نور خدایی نشان وفایی بدون تو دل را کجـــــــــا ببرم به مجلس یاران به جمع عزیزان اگر تو نباشی چـــــــــرا ببرم کنون که تورا دل ،بهانه گرفته هوای دعای شبانه گرفته بمان که صفایت ، شکوه وفایت به سینه ی من آشیانه گرفته به سینه ی من آشیانه گرفته